Unha interpretación histórica curiosa do ciclo

Unha interpretación histórica curiosa do ciclo

Este movemento da auga na Terra implicou dende os seus inicios un cambio de estado debido ás diferenzas do quecemento solar, sendo o estado líquido o máis evidente. Este capítulo vaise centrar nos mecanismos que provocan o movemento da auga tanto a nivel global como a nivel rexional.

O feito de que o fluír continuo dos ríos cara aos océanos co paso do tempo non se tivese manifestado en forma de subida do mar, levou a idear o primeiro ciclo hidrolóxico. Non obstante, este ciclo que hoxe consideramos tan intuitivo e simple seguiu un camiño complexo na súa construción como modelo. A idea de circulación aparece no Renacemento, pero curiosamente vincúlase a unha circulación polo interior da Terra, totalmente apartada da atmosfera.

Ese primeiro modelo que se aplicou para explicar a circulación cíclica da auga, supoñía que esta se afundía cara ao interior da Terra en determinados puntos dos océanos, circulando polo seu interior ata o cume das montañas. Alí rexurdiría cara á superficie, en forma do nacemento dos ríos.

Con todo, co auxe do método científico atopáronse importantes debilidades, relacionadas principalmente coa dificultade de xustificar a presión hidrostática que dera razón do ascenso e a non coincidencia no grao de salinidade da auga do mar e do río.